Review on OpusKlassiek
“Het spreekt vanzelf dat de combinatie van Schumann en Hoffmann voor Marco Mantovani sfeerbepalend is geweest voor de interpretatie van deze beide werken. Naast de kwikzilveren luim en de strenge ernst is er veel ruimte voor de dromerige aspecten – zowel omfloerste sluimeringen als dreigende nachtmerries. In technische zin valt op dat Mantovani duidelijk rekening heeft gehouden met de klank van de piano's zoals Schumann die kende, met een pedaalgebruik dat nergens scherp is afgebakend maar altijd ruimte laat voor de naklank. Een interpretatie waarover is nagedacht en die weloverwogen en tegelijk spontaan overkomt. Uiteraard zorgde Mantovani zelf voor een boeiende toelichting.” - Siebe Riedstra
“It goes without saying that the combination of Schumann and Hoffmann has been decisive for the atmosphere of Marco Mantovani's interpretation of these two works. Besides the sparkling whimsicality and the rigorous seriousness, there is plenty of room for the dreamy aspects – both shrouded slumbers and threatening nightmares. In a technical sense, it is striking that Mantovani has clearly taken into account the sound of the pianos as Schumann knew them, with a use of the pedals that is never sharply defined but always leaves room for the reverberation. An interpretation that has been thought through and that comes across as well considered and spontaneous at the same time. Naturally, Mantovani himself provided a fascinating commentary."
Review on Papageno
“It is clear that Mantovani carries Schumann in his heart. His perception in these pieces is extremely clear and transparent. The pianist is far from any self-serving or self-aggrandizement, he is not the kind of artist who wants to show his technical skills, and this attitude comes in very handy when interpreting the works of the German composer. [...] In my opinion, Mantovani formulated the essence of Schumann's compositions with perfect sense, and he translates this into sounds through his playing.” - Szatmári Róbert
— Papageno
Review on Il Sole 24 Ore
"It pays homage to E.T.A. Hoffmann, visionary poet and imaginative Romantic writer, Marco Mantovani's accurate recording (1 CD Et’cetera) that tackles with fresh mind and agile hands Robert Schumann's short and fragmented tales entrusted to the piano and delivered with the titles Fantasiestücke op.12 and Kreisleriana op.16: well characterized, the sixteen short pages come out with momentum, enjoyable for their compactness and energy, their taste for speed and complexity. Cultivated, the young pianist writes the booklet notes and puts Paul Klee's Tale à la Hoffman on the cover. Thirty years old, he teaches in Brussels, as assistant of Madzar and Vodenitcharov: what a career, for yet another talent revealed by the Premio Venezia, where he came third, in 2013." - Carla Moreni
Review on OpusKlassiek
“Duidelijk is dat Mantovani de Schumann van het jaar 1838 in zijn hart gesloten heeft. Zijn kijk op deze vignetten is een uiterst heldere, met een bijpassende sonoriteit die een gezonde basis in de baskant heeft. Op overdreven rubati kunnen we hem niet betrappen, maar hij houdt de grote lijn ondanks de brokkelige opbouw goed in het oog. Wat heel verhelderend werkt zijn de relatief korte pauzes tussen de verschillende onderdelen, waardoor de overeenkomst tussen de Novelletten en de Kinderszenen zonneklaar wordt.” - Siebe Riedstra